Keuzes over de opvang van vluchtelingen
Al eerder schreef ik op deze plek dat ik er trots op ben dat we in Heerde ruim 200 vluchtelingen uit Oekraïne opvangen. Gezien alles dat er speelt rond vluchtelingen, zullen er de komende tijd meer keuzes gemaakt moeten worden. We denken als gemeente na over het ontlasten van Ter Apel en hoe we omgaan met de spreidingswet.
Bij het schrijven van deze column weeg ik ieder woord. Het laat zien hoe gepolariseerd het debat is. Net zoals bij iedere bestuurder is er inmiddels een veiligheidscheck bij ons thuis gedaan. Overdreven hoop ik, de gemeente Heerde kennende. Maar tegelijkertijd ken ik te veel verhalen van collega-burgemeesters die heel wat ellende is overkomen. Terwijl al deze mensen, net zoals ik, burgemeester zijn geworden om ten dienste te staan van de gemeenschap. Waarbij ik begrijp dat mensen het echt niet altijd met besluiten eens zullen zijn.
We kunnen niet al het leed van de wereld oplossen, zeker niet met alles dat er nu speelt. Voor wie we er moeten zijn, daarover verschillen de meningen. Sommige mensen staan klaar met open armen, terwijl anderen bang zijn of zich afvragen waarom vluchtelingen bepaalde rechten hebben. Daarbij is luisteren naar elkaar volgens mij heel belangrijk, waarbij we elkaar echt proberen te begrijpen. Te vaak sluiten we onszelf af voor de andere mening, of wordt er zelfs gegrepen naar intimidatie of geweld.
Ook op vluchtelingen voor wie veel mensen klaar willen staan heeft dit effect. De mensen die vluchten uit nood omdat ze anders opgepakt of mishandeld worden voor hun mening, of uit angst voor de oorlog die in hun thuisplaats woedt. Ook met deze mensen doet de manier waarop er over asielopvang wordt gesproken wat. Zij voelen zich teveel of vragen zich af hoe veilig zij zijn in ons land. De plek waar ze naartoe vluchtten als veilige haven.
Een aantal keren hebben we het onderwerp vluchtelingen in de gemeenteraad besproken. Deze column is een oproep om met elkaar in gesprek te blijven. Met de raad, maar ook met u als bewoners. We zullen het niet altijd met elkaar eens worden, maar belangrijk is dat we gezamenlijk een besluit nemen dat het beste past bij onze gemeente.
Olaf Prinsen, burgemeester